کد مطلب:211030 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:122

نتیجه مطلب
حاصل سخن از این جریان این شد كه چون خلفا در فقه اسلام تصرف بی جا نمودند و به رأی شخصی اجتهاد در مقابل نص صریح كردند فاصله بین امامیه با فرق پیروان خلفا زیاد شد و یك دسته از امراء و حكام و ولادت هم مانند خالد و عاص بن حكم پدر عمروعاص و معاویه و رجال اموی چون زیاد بن ابیه و عبیدالله بن زیاد و غیره هر چه خواستند كردند چنانچه در اكثر كتب برادران سنی هم جریان كار آنها نقل شده است و این مقدمات موجب شد كه امام جعفر صادق مكتب جعفری را تثبیت نماید و فقه اسلام را تدریس كند.

ناصر خسرو علوی اختلافات فاحش و اخلاقی مذاهب اربعه را چنین وصف نموده است



شافعی گفت كه شطرنج مباح است و مدام (شراب)

كج مبازید كه جز راست نفرموده امام



بوحنیفه به از او گوید درباب شراب

كه ز جوشیده بخور تا نبود بر تو حرام



حنبلی گفت اگر آنكه بغم درمانی

بسته ی بنك تناول كن و سرخوش بخرام



گر كنی پیروی مفتی چهارم مالك

آن هم از بهر تو تجویز كند وطی غلام



بنگ و می می خورد و وطی میكن و میساز قمار

كه مسلمانی از این چهار امام است تمام



دیوان ناصر خسرو



[ صفحه 162]



خلاف این فتاوی در كتب فقه ائمه اربعه مبسوطا مندرج است كه امامیه جدا با آن ها مخالف و به نص صرح قرآن عمل می كنند.