کد مطلب:211030
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:122
نتیجه مطلب
حاصل سخن از این جریان این شد كه چون خلفا در فقه اسلام تصرف بی جا نمودند و به رأی شخصی اجتهاد در مقابل نص صریح كردند فاصله بین امامیه با فرق پیروان خلفا زیاد شد و یك دسته از امراء و حكام و ولادت هم مانند خالد و عاص بن حكم پدر عمروعاص و معاویه و رجال اموی چون زیاد بن ابیه و عبیدالله بن زیاد و غیره هر چه خواستند كردند چنانچه در اكثر كتب برادران سنی هم جریان كار آنها نقل شده است و این مقدمات موجب شد كه امام جعفر صادق مكتب جعفری را تثبیت نماید و فقه اسلام را تدریس كند.
ناصر خسرو علوی اختلافات فاحش و اخلاقی مذاهب اربعه را چنین وصف نموده است
شافعی گفت كه شطرنج مباح است و مدام (شراب)
كج مبازید كه جز راست نفرموده امام
بوحنیفه به از او گوید درباب شراب
كه ز جوشیده بخور تا نبود بر تو حرام
حنبلی گفت اگر آنكه بغم درمانی
بسته ی بنك تناول كن و سرخوش بخرام
گر كنی پیروی مفتی چهارم مالك
آن هم از بهر تو تجویز كند وطی غلام
بنگ و می می خورد و وطی میكن و میساز قمار
كه مسلمانی از این چهار امام است تمام
دیوان ناصر خسرو
[ صفحه 162]
خلاف این فتاوی در كتب فقه ائمه اربعه مبسوطا مندرج است كه امامیه جدا با آن ها مخالف و به نص صرح قرآن عمل می كنند.